این روزا دنیا باهام خیلی مهربون شده و اتفاقای مثبت زیادی رو پیش روم میذاره. (سختیا و بدی ها هم هستن ولی اتفاقای خوب بیشتر شدن) برای همین منم تصمیم گرفتم یجورایی زحماتشو جبران کنم و یسری تصمیمات یهویی برای بخشیدن حس خوب به دنیا گرفتم. دوست دارم به صورت چالش برای خودم بنویسم و با شروع آبان انجامشون بدم. اگه شما هم خواستین می تونین شرکت کنین و عکسشو برام بفرستین. شاید اگه چنل یوتیوبی اینستاگرامی چیزی زدم، کاراتون رو اونجا گذاشتم اگه راضی بودین.:)
چهار هفته برای پخش کردن مهربانی، لبخند و زندگی در دنیای بیرون:
هفته‌ی اول – نخستین نسیمِ مهربانی:
هدف: انجام کارهای کوچک و بی‌نام که حال دیگران را بهتر کند.
کارهای پیشنهادی:
یادداشت مثبت یا شعر کوتاهی جایی بگذار که کسی بخواند.
برای یک نفر قهوه یا خوراکی کوچک بخر، بی‌آن که خودت را معرفی کنی.
پیام تشکر یا دلگرمی برای کسی بفرست، فقط چون دلت خواست.
«مهربانی را که در باد رها می‌کنی، روزی از سمتی دیگر بازمی‌گردد.»
🌻 هفته‌ی دوم – لبخند تصادفی:
هدف: ساختن شادی بی دلیل، و یادآوری حس کودکانه‌ی بودن.
کارهای پیشنهادی:
به یک غریبه لبخند بزن یا جمله‌ای بامزه بگو که خنده بر لبش بیاورد.
نقاشی یا استیکری خنده‌دار جایی بگذار تا کسی لبخند بزند.
برای اطرافیان نزدیکت یک شوخی کوچک و بی‌ضرر طراحی کن.
«لبخند، کوتاه‌ترین فاصله میان دو دل است.»
🌻هفته‌ی سوم – نامه به غریبه:
هدف: برقراری ارتباط شاعرانه با انسان‌هایی که نمی‌شناسی.
کارهای پیشنهادی:
نامه‌ای بنویس برای «کسی که شاید امروز خسته است».
آن را در مکانی عمومی بگذار (کتابخانه، پارک، ایستگاه...).
اگر خواستی، عکسی از محل بگیر و برای من بفرست.
«نامه‌ای که برای غریبه می‌نویسی، شاید پاسخی باشد از درون خودت.»
🌻 هفته‌ی چهارم – دانه در باد:
هدف: کاشتن امید و مراقبت از رشد آن در زمان.
کارهای پیشنهادی:
یک بذر یا گیاه کوچک بکار.
کنارش جمله‌ای بنویس مثل: «امید را کاشتم، بیا ببینش رشد می‌کند.»
تا پایان ماه، از رشدش بنویس یا عکسش را ثبت کن.
«هر دانه، یادآور امیدیست که روزی در دل هایمان داشتیم.»
