دوستان عزیز بنده مدتیه به شدت احساس سربار بودن و ناکافی بودن و کمی بی لیاقتی و بی عرضگی می کنم.
حالا هم به دلایلی به شدت مضطربم و فردا هم که آزمون دارم می ترسم بخاطر حال بدم خرابش کنم. میشه بیاین یچیزی بگین تا یکم آروم شم؟
چطور حس مفید بودن بهم دست بده وقتی احساس می کنم روی تردمیلم و زندگیم شبیه یه چرخه ی پرتکرار شده؟
تو که توی وبلاگ اینقدر کافی و کاملی تو دیگه چرا؟
استرس امتحانم هست ها زیاد این افکار رو جدی نگیر
یه شربت از طرف من به خودت هدیه کن
نگران نباش.
سلام :)
زندگی برای همه همینه :) همه همینیم :) فقط اونی برنده است که بیخیال نسبت به این موارد بره جلو و زندگیش رو سپری کنه تا تموم بشه :)
+ خب امتحان خراب بشه. چی میشه مگه؟ :)
++ من سوم دبیرستان که بودم صبح روز امتحان حسابان خوابم میومد، گرفتم خوابیدم :)) بعدش درس رو افتادم :)) شهریور رفتم امتحان دادم :)) من الان یک دیپلم شهریوری هستم :)) چی شد مگه؟ هیچی :))
+++ نگران سراب زندگی نباش. فقط مثل آب روان یاش و پویا باش. بقیه اش چی میشه و چی نمیشه مهم نیست :)
نصف کنکوره؟ خب باشه! تهش همونی میشه که باید بشه. یک روزی که همسن من شدی متوجه منظورم میشی :)
+ هیچ چیزی ارزش حرص خوردن و عذاب کشیدن رو نداره...
