او آنجا ایستاده بود و لبخند می زد...
او آنجا ایستاده بود و چشمانش می درخشید...
او آنجا ایستاده بود و چهره‌اش انرژی میداد...
او آنجا ثابت مانده بود و بهترین و شادترین حالتش را داشت. همه می گفتن نگاه کنید چه شاد است! چه خندان!
ولی کسی نمیدانست که او، حتی اگر می خواست هم نمی توانست حالت چهره‌ی بشاش خود را تغییر دهد... زیرا که او سالها پیش مرده بود!
روحش خسته و زخم خورده اش خیلی وقت پیش جسمش را ترک گفته بود.
و شما می دانید که هیچ مرده ای نمی تواند حالت صورت خود را تغییر دهد.:)
