هرچه تیره تر بشی‌‌ ای شب سرد

ما مثل هر چی‌ ستاره روشنیم

 

تو تبر بشی‌ واسه ریشه‌ی ما

شک نکن بازم جوونه میزنیم!

 

همه‌ی سازامونم که بشکنی

با سرود خنده‌مون چه می‌کنی‌؟! 

 

راه آرزومونو بستی ولی‌

با پره پرنده مون چه می‌کنی‌؟!

 

نمی‌شه خورشیدو حاشا بکنی‌

حتی پشت سایه‌ ها و پرده‌ها

 

یه روزی همه کبوتر می‌شیمو

نمیمونه هیشکی پشت نرده‌ها

 

شب تیرمون به فردا می‌رسه

کابوس کهنه به رویا می‌رسه

 

وقتی‌ دستمون تو دستایِ همه

من میگم معجزه از راه میرسه :)