خوشی های کوچیک...

یکی از آرامش دهنده ترین تصاویر جهان، برام این تصویره.

اصلا وقتی ساعت دوازده نصف شب میام دیسکوردمو باز می کنم و می بینم این دو نفر فارغ ز غوغای جهان نشستن دارن آهنگ گوش میدن، حالم جوری خوب میشه که نگو.

حالا شایدم خیلی فارغ ز غوغای جهان نباشن. یا حتی برعکس، مشغول کارای سخت و طاقت فرسایی باشن که به ذهن منم خطور نمی کنه. شاید واسه این آهنگ گذاشتن که حواسشون پرت شه از کارای سختشون و...

ولی درکل هر وقت می بینم تو هر حال و هوایی اونا اونجا هستن آرامش به وجودم تزریق می شه. انگاری پاشی هر روز ببینی خورشید تو آسمونه و می تونی یه زندگی جدید رو شروع کنی.:)

 

امیدوارم که سالم و سلامت باشن و همچنان به آهنگ گوش دادنشون ادامه بدن تا منم با دیدنشون انرژی بگیرم و خیالم از "در جریان بودن زندگی" راحت شه.^-^

رپ انگیزشی+ متن اینجانب شایع

اینجانب کم کم دارم دوستدار آهنگ های رپ می شوم. در واقع بچه بودم از رپ متنفر بودم. چون ریتم تند و گاها فحشایی که رپرا می دادن، به نظرم ترسناک میرسید.

اما الان سه چهار تا آهنگ رپ انگیزشی و تقویت کننده روحیه گوش دادم و به نظرم رپ اونقدرا هم بد نیست. (البته هنوزم عاشق رپ نیستما) پیشنهاد می کنم این چهار تا رو شما هم گوش بدین:

.اینجانب از شایع

.یه بار از شایع

.مصر از شایع و هیدن

.می جنگم از یاس

𝒓𝒆𝒂𝒅 𝒎𝒐𝒓𝒆

هندوونه ای که دادی:)

نمی دونم دروغ گفتی یا نه.
نمی دونم واقعا از کسی چیزی شنیدی یا نه.
نمی دونم این حرفو برای دلخوشیم زدی یا نه.
نمیدونم اصلا بهم ایمان داری یا نه. 

 

ولی این حرفت حتی اگه دروغ باشه و بدون لحظه ای فکر زده باشیش...
حتی اگه برات یه حرف کلیشه  باشه که به همه میگی... 
حتی اگه به قول خودم فقط هندوونه باشه که زیر بغلم بذاری...
با تموم این حتی ها و احتمالات بازم بهم انرژی دادی و کاری کردی پرواز کنم!
کاری کردی که اکلیلی بشم و نورافشانی کنم!

منو شیر کردی تا باوجود اینکه نابغه هم نیستم، نابغه بشم و پرقدرت برم تو میدون! 
ممنونم ازت.♡
حتی اگه تموم حرفات هندونه باشه، بازم مراقب هندونه ها هستم تا نیفته بشکنه.:)))

شروع می کنم...

راستش نمیدونم چی بگم. اولین بار نیست که می نویسم یا حتی وبلاگی رو اداره می کنم. دو تا وب دیگه هم تو بیان دارم. هرچند خودمو وبلاگ نویس حرفه ای یا همچین چیزی نمی دونم. به هرحال اولین بارم نیست.

با این فضا آشنام. اما تاحالا وب شخصی نداشتم. میدونین؟ یجورایی با اینکه درمورد خود واقعیم و اتفاقاتی که تو زندگیم میفته صحبت کنم، غریبم. اما تصمیم گرفتم دیگه اینجوری نباشم. حداقل نه تو وبلاگ خودم. این روزا مردم تو تلگرام و جاهای مختلف دیلی و چنل میزنن و شروع می کنن به حرف زدن راجع به خودشون.

این وب هم برای من حکم دیلی رو داره. برای همین حرفایی می زنم که به خودم و اتفاقات پیرامونم مربوطه و شاید خیلیا خوششون نیاد و حوصله شون سر بره. پس همینجا هم میگم اگه وقتتون براتون با ارزشه اینجا تلفش نکنین.

𝒓𝒆𝒂𝒅 𝒎𝒐𝒓𝒆