یه عادت عجیب غریبی که دارم اینه که کتاب گتسبی بزرگ رو همیشه دم دستم میذارم. همچنین آهنگ poison از blake roman رو دائما گوش میدم. بطور غریزی. در واقع می خوام با دائما دیدنشون به خودم یادآوری کنم زندگی ممکنه شبیه اونا بشه پس باید حواسمو جمع کنم که بیراهه نرم.
در اصل وقتی یه چیزی (چه کتاب، چه آهنگ یا انیمیشن و فیلم و چه حرفای ملت و...) درمورد اتفاقاتی که برای آیندم تهدید محسوب می شه، توضیح میده؛ اونو نزدیک خودم نگه می دارم.
